“Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές! Κι ό,τι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,Μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασε το ως τη στερνή πνοή σου! Χτίσ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!”